Nou, ik geloof dat in deze tijd veel mensen last hebben een ongewild en ongemerkt iets.
Het kan natuurlijk de van de zonnevlammen komen, de extra straling van de zon, of misschien de uitlaatgassen van ufo’s, of de voorspellingen van de hopi’s en de ontdekkingen cq verduisteringen van nieuwe planeten en sterren.
Misschien is het wel de maan, waar de klinknagels loslaten, zodat ie uit elkaar valt.
Of hebben graancirkels een zodanige invloed op de aarde dat deze gaat barsten, en overal aardbevingen verschijnen.
Of is het door de experimenten van muzikanten die een uitgebreide versie van de harp bespelen.
Is het daardoor dat mensen ineens hun mond vol hebben over veiligheid, zekerheid, of het nou christenen zijn van de joods-christelijke traditie, of broeders in islam, boeddhisten, chinezen, hyvers, facebookers, computerprogrammeurs of kroeglopers,
Het maakt geen klap uit.
De verwarring slaat alom toe: landen kunnen geen vat meer krijgen op de beelden en gevoelens die bij hun inwoners leven.
Belgische toestanden,
Libische toestanden.
Dictators die geheel hun droom blijven beleven terwijl de wereld aan het veranderen is.
Waar piraten het heft in eigen hand terugnemen en schepen downloaden, vol met gewapende compact disks die harddiskmatig worden opgelost terwijl hun enen en nullen versmelten tot puntige phrasen en holle uitlatingen als losgeslagen bootjes van riet op een getsunamiseerde oceaan waaronder dikke slierten van het gestolde bloed van de aarde het water afkoelen en daardoor de aarde verhullen in een verzachtende dichte mist.
De aarde is haar huid aan het afstoten, aan het schoonmaken net als reptielen die hun huid verliezen en daarbij lekker schurken tegen scherpe rotspunten.
Moeder aarde schuurt tegen het heelal waar door heel het al wordt geknikkerd en sommige knikkers in de put, anderen onder een plint verdwijnen en later, bij het afbreken van het Huis van Zijn, worden gevonden door kleine kinderen.
Schimmel die ontstaan is door verkeerd gebruik van de natuur, medicijnen, wapens, gedachten en woorden, poliepen en zwammen die met vuur worden bestreden, maar eigenlijk veel zuurstof nodig hebben, die wij mensen allemaal hebben op-geademd.
Waar de overblijvende verstikkende kooldioxide die we in onze frisdranken, samen met vurige fenolen als light bestempelde vreugde, stoppen en moeten innemen op straffe van ontslag uit niet bestaande banen.
Waar kortingen worden gegeven totdat het zo gratis is dat je er voor moet gaan betalen.
En wanneer het vel van de aarde is verdwenen, net zoals het dikke vette vel van chocolademoedermelk gemaakt van kindvriendelijke cacao, dan zal de zon weer schijnen en kunnen we ons laven, aan het strand, gelukkig zijn, tijdloos, gedachtenloos, praatloos, veiligheid- en feilloos.
Als zandkorrels op een windstil strand bij eb.
