Statisten zien de burger als een klein kind dat opgevoed dient te worden. Mensen die klagen dat de omroepen ‘te links’ zijn, zeggen eigenlijk dat u niet in staat bent om dat zelf te ontdekken. U bent een beetje dom en u laat zich inpalmen door die vermaledijde linkse propaganda. Daarom stemt u op een linkse partij – niet omdat u hart heeft voor uw minder bedeelde medemens of zo. U bent niet in staat om weg te zappen en u herkent niet dat u op een walgelijke wijze wordt voorgelogen.[1]
De Freeman gedachte draagt bij aan het ontsnappen aan statisme omdat het er eentje is die gebaseerd is op puur logisch redeneren en niet op het blind aannemen van regeltjes die je door anderen worden opgedragen. Heb je een enigszins open geest, dan kom je er na een paar minuten redeneren al achter dat onze staat slechts bestaat bij de gratie van het feit dat wij haar in staat stellen om geweld te mogen gebruiken en dat iedere bewoner van Nederland – en de hele wereld – eigenlijk gewoon een vrij mens zou moeten zijn. En geen zak te maken heeft met die groep mensen die beweert uw leven te mogen inrichten cq. besturen.
Ga je daar nog wat verder over nadenken, dan kom je tot de onvermijdelijke conclusie dat statisme altijd de ondergang van de mensen die zich eraan onderwerpen zal betekenen. Alle samenlevingen die gebaseerd zijn op statisme (en dat zijn zo ongeveer alle samenlevingen in onze – bekende – geschiedenis) zijn stuk voor stuk tenonder gegaan aan datzelfde statisme.
Statisme is als een kankergezwel dat uiteindelijk haar “gastheer” (de bewoners van Nederland) zal vernietigen in haar onstuitbare drang naar expansie, macht en controle. De enige oplossing om daaraan te ontkomen is ervoor te zorgen dat je afstand neemt van de staat. En er dus voor kiest om je bijvoorbeeld de status Freeman of “Vrij Mens” toe te eigenen. Het klinkt vast allemaal heel erg overtrokken maar ik kom hier binnenkort nog op terug in een verdere toelichting van het door mij zo negatief bestempelde begrip “statisme”. Voel u echter vrij om mijn vrij boude statements vast van commentaar te voorzien.
Om het Vrije Mensschap te bereiken, zal ik mij moeten wapenen met de wetgeving die in Nederland geldt, aangezien ik daar erg veel mee te maken krijg op mijn weg naar de door mij gewenste vorm van vrijheid. Voor de geïnteresseerden zal ik onder het mom van “Freemania” regelmatig artikeltjes als deze op de site knallen, om zodoende de bezoekers op de hoogte te stellen van mijn ontdekkingen cq. voortgang. Vandaag ter introductie een korte bespreking van een artikel uit de Rijkswet op het Nederlanderschap, om precies te zijn artikel nummer 15.
Dit artikel stelt ondermeer het volgende: “Het Nederlanderschap gaat voor een meerderjarige verloren door het afleggen van een verklaring van afstand”. Ik denk dat de lezer van Anarchiel.com die de Freeman gedachte een warm hart toedraagt hier een sprongetje van in de lucht maakt. Maar uiteraard is dat ongegrond. Ga maar weer zitten. We leven tenslotte niet in een vrij land, we leven met zijn allen als vee op een zwaar bewaakte boerderij waar je absoluut niet kunt beslissen hoe je je leven wilt leiden of inrichten.
Want wat blijkt? U moet in het bezit zijn van een andere nationaliteit om afstand te kunnen doen van de Nederlandse nationaliteit. Ik neem aan dat iedereen snapt dat dit natuurlijk de ideale oplossing is voor zij die de macht bezitten. Zo komt er namelijk nooit iemand onder statisme uit, want zodra je er afstand van doet, moet je aangemeld zijn bij een andere boerderij die meteen weer kan doorgaan met het hanteren van geweld en het onderdrukken van haar nieuwe vee.
Het is simpelweg niets meer dan slavernij. U kunt niet vluchten, u moet u onderwerpen aan de grillen van uw meester en u moet werken voor diezelfde meester. Het frappante hiervan is dat het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens in artikel 4 een verbod op slavernij noemt. In het geschetste beeld betekent dat dus dat uw overheid onwettig bezig is en het u daarom vrij staat afstand van uw Nederlanderschap te doen.
De oplettende lezer zal vast opgevallen zijn dat ik hier spreek over de wet alsof ie op mij van toepassing zou zijn. Dat is natuurlijk helemaal niet het geval, daar heb ik tenslotte nooit voor getekend. Maar aangezien ongeveer 99% van de bevolking in de waan is dat staatswetten weldegelijk op hen van toepassing zijn, leek het mij interessant om in ieder geval te kijken of er mazen in deze wetten zitten die het “echt vrij worden” vermakkelijken. Veel te naïef natuurlijk, we hebben het hier niet over vrije keuze maar onderdrukking. Dat maakt artikel 15 in ieder geval glashelder.
Kortom, er is in dit artikel niet eens de mogelijkheid opgenomen om afstand te nemen van je Nederlanderschap als je zomaar een doorsnee saaie lul met maar één nationaliteit bent. Dat zou toch wel genoeg moeten zeggen. Als we daadwerkelijk met een vrij land te maken hadden gehad, dan had er een hele nette clausule in de rijkswet gestaan die aangaf hoe een mens afstand kan doen van zijn of haar staatsburgerschap. Maar laat dit u niet al te depressief stemmen: de hele wetgeving in Nederland geldt simpelweg ook niet voor u, zolang u dat maar beseft en er naar handelt. Deze wetgeving is namelijk gebaseerd op iets dat ik reeds eerder heb aangestipt, maar waar ik nu toch voor de duidelijkheid nog even op terug wil komen.
Onze wetgeving spreekt niet over mensen. Onze wetgeving spreekt over personen. En personen zijn geen mensen, althans, niet in juridisch taalgebruik. Een “persoon” in de wetgeving ontstaat pas nadat er sprake is geweest van een contractuele afspraak die door beide partijen vrijwillig wordt aangegaan. Zodra dit het geval is, kunnen we pas spreken over “personen” in juridische zin. En daar ben ik weer met mijn gezeik: niemand heeft ooit een contract ondertekend waarin hij of zij aangeeft zich te onderwerpen aan welke vorm van (Nederlands) statisme dan ook. Dus de wetgeving die ons onvrijwillig wordt opgedrongen, geldt niet voor ons. En voor geen enkel mens op deze aarde.
En hoe langer we aan deze wetgeving en bijbehorend statisme blijven vastklampen, hoe pijnlijker en ondraaglijker onze levens uiteindelijk worden. Kijk gewoon terug naar de afgelopen honderd jaar en zie hoe statisme de macht over uw gehele leven heeft gegrepen. En zie hoe uw rechten door hetzelfde statisme telkens weer verder ingeperkt worden. Het enige “voordeel” is dat statisme zichzelf uiteindelijk altijd vernietigt. Het vervelende is echter dat dat meestal gepaard gaat met de vernietiging van haar onderdanen.
bron: http://www.anarchiel.com/display/freemania_artikel_15_van_de_rijkswet_op_het_nederlanderschap
[1]: https://edgeofeurope.wordpress.com/2010/12/30/staat-en-burger-als-vader-en-kleuter/#more-508
http://blog.libertarismeforum.nl/2012/07/statisme/
