Nieuwe records op de Amerikaanse beurzen, op enige afstand gevolgd door andere Westerse beurzen. Nu weet bijna iedereen, op de financiële pers na, dat er iets niet klopt met het hierdoor geschapen beeld van groei en vooruitgang. Hoe zijn anders in bijna heel Europa de opkomst van allerlei protestbewegingen te verklaren,
in Nederland onder andere vertolkt door boeren, leraren en brandweerlieden. En hoewel niet alle weerzin door de burgers zich richt op financieel gebied, zal ook de aangekondigde 100 km maatregel op snelwegen de gevestigde partijen geen goed doen. Wat is gaande, dat de burgers in verzet komen, terwijl de beurzen vrolijk doorstijgen?
Kwaliteit en houdbaarheid
Dat koersen stijgen wanneer meer aandelen worden gekocht dan verkocht zal geen verbazing wekken, maar de houdbaarheid van een beweging wordt vooral bepaald door de kwaliteit van de aankopen. Ofwel, worden de aankopen door een breed publiek gedragen, en op grond van welke argumenten? Een antwoord op deze vragen geven twee voorbeelden, te weten het aandeel Apple en Walt Disney. Om bij de eerste te beginnen, sinds de winstwaarschuwing begin januari dit jaar is het aandeel 86 % gestegen. Zeer opmerkelijk, aangezien aan de gegeven reden voor de waarschuwing ( China) nagenoeg niets is veranderd. Een verklaring op deze vraag geven echter het aantal uitstaande Apple aandelen, welke vanaf 2012 gedaald zijn van 6,5 miljard naar 4,5 miljard nu.
Deze beweging doorzettend zou betekenen dat het bedrijf over 10 jaar van de beurs verdwenen zal zijn, maar ook dat in de tussentijd de winst per aandeel ( wpa) verder door zal stijgen. Een wpa welke een belangrijke aanjager is voor zowel de beurskoers als de beloning voor het management van de onderneming. Met deze gestegen aandeelwaarde heeft het bedrijf een beurswaarde van $ 1170 miljard dollar, meer dan de totale Amerikaanse energiesector! En wat te denken van Walt Disney, wat na een reclame actie op het gebied van streamingdiensten nu een marktwaarde heeft hoger dan de vijf grootste Europese banken te samen, te weten BNP, Santander, ING, Intesa en Credit Agricole.
En in breder verband is de trend niet veel anders, getuige onderstaand overzicht van de 500 bedrijven van de S&P. Waren voor 2004 nog de investeringen de grootste uitgavenpost, daarna zijn deze met een uitzondering ten tijde van de vorige aandelencrisis in 2009 ruimschoots overtroffen door terugkoopprogramma’s en stijgende dividenduitgaven ten gevolge van de stijging van de wpa. Dat de investeringen die de basis vormen voor de toekomstige product- en winstontwikkeling zo achter blijven zegt genoeg over de korte-termijn visie van de bestuurders.
Dat tenslotte ook op wereldschaal de aandelen op recordhoogte staan met een totaal belegd vermogen van 82.000 miljard dollar geeft maar aan dat de kwetsbaarheid mondiaal is. Zoals ook het feit bewijst dat in China vorige week de vijfde bank in korte tijd moest worden gered door ingrijpen van de overheid.
Dalende winsten
Stijgende aandelenindices, welke in verhouding door een dalend aantal bedrijven worden gedragen, stijgende wpa door terugkoop eigen aandelen, forse overwaarderingen, volume van de handel welke in hoge mate wordt veroorzaakt door computerprogramma’s; bij de kwaliteit en dus houdbaarheid van de opgaande beweging kunnen de nodige vraagtekens geplaatst worden. Zeker als u bedenkt dat ondanks de stijgende beurzen de Westerse centrale banken weer fors aan het bijdrukken zijn, wat niet nodig zou zijn bij een gezonde en groeiende economie. Dat bijdrukken is overigens geen wonder, gezien het feit dat de gehele aardbol een record- schuld heeft van 250.000 miljard dollar, waarvan op het merendeel een positieve rente rust, en wat dus voortdurend dekking vraagt.
En terwijl het IMF waarschuwt dat bijna 40 % van de schuld van bedrijven in de VS, China, Japan, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italië en Spanje, ter waarde van $19.000 miljard, het risico loopt dat er niet aan kan worden voldaan als de economie gaat inzakken, koerst de al eerder genoemde S&P500 op een recordstand boven de 3100. En dat terwijl de afgelopen drie kwartalen in de VS juist een daling te zien gaven van de winst, waarmee de stijging van aandelen puur tot stand is gekomen door de rentedalingen, het bijdrukken van geld en een boel optimisme onder beleggers.
En omdat een plaatje vaak meer zegt dan duizend woorden onderstaand overzicht van het huishoudboekje van de VS.
Geen wonder, maar realiteit
Ziehier het fundament waarop het Westers geldsysteem is gebaseerd. Geen wonder dat de centrale banken steeds meer geld gaan bijdrukken, geen wonder dat aandelen en staatsleningen door dezelfde centrale banken worden (gaan) opgekocht om de boel overeind te houden, geen wonder dat de goud- en zilverprijs als tegenhanger van het ongedekte geldsysteem tot het bittere einde worden onderdrukt door een steeds verder uitdijende papieren markt in beide edelmetalen. Logisch toch?
Bron: email Ondersteuningsteam Noord Nederland 20 november 2019
Meer info: https://dereunie.info/
Belastingheffing is een raar ding. We hebben het schijnbaar nodig om de overheid draaiende te houden, maar hoe verder we in de tijd gaan, hoe meer belasting en belastingsoorten over ons heen gestort worden.
En kom niet aan met windmolens, dat is echt geen geld voor jou en mij, maar alleen voor de zakkenvullers en de boeren die daar een 40000 per jaar per molen voor krijgen en zelf op de Veluwe wonen. Een aardig basisinkomen zou ik zo zeggen.
